​​​​​​​เรื่องผี@@

[Raksngbs]

เรื่องเล่าผี  สั่นประสาท หลอนได้โล่ : เรื่เรื่องผี ที่กำลังจะเล่าดังนี้ เกิดเรื่องราวของผม ที่ยังอยู่ในตอนวัยมัธยม ที่ด้วยความเกเร แล้วก็ค่อนข้างซน จนทำให้ไปเจอดี เขาให้อย่างจังกับเรื่องราวความหลอนของห้องดนตรีไทย ที่ไม่อาจ..ลืมอย่างยิ่งจริงๆ 


เรื่องราวมันเริ่มจาก...

สำหรับ เรื่องเล่าผี ของผม..มันเริ่มจากที่ผมยังอยู่ ในช่วงมัธยมอยู่เลย ซึ่งโรงเรียนที่ผมเรียนนั้นค่อนข้างที่จะเก่า แล้วก็แก่ไม่ต่ำลงมากยิ่งกว่า 100 ปีซึ่งนับว่าเป็นอีกหนึ่งสถานศึกษา ที่มีประวัติศาสตร์ภูมิหลังอย่างนาน จึงไม่สนเท่ห์ใจที่จะมีเรื่องมีราวร้อนๆแบบงี้ เกิดขึ้นแต่ไม่คิดเลยว่า ตำนานเรื่องผีในห้องดนตรีไทยนั้น จะโดนเข้าจังๆกับผมอีกด้วย... 


อุปกรณ์สำหรับเล่นดนตรีไทยทั้งผองของสถานที่เรียน ถูกเก็บเอาไว้ในห้องดนตรีไทย ซึ่งลักษณะห้องเป็นห้องเล็กๆที่อยู่ข้างเวทีในหอประชุม โดยในห้องนอกเหนือจากอุปกรณ์สำหรับเล่นดนตรีไทยแล้วนั้น ยังมีเศียรคุณครู ประดับประดาอยู่ ที่ฝาผนังน่าจะเกือบๆ10 เศียรเลยทีเดียว ซึ่งคนใดกันแน่ที่เป็นครูสายการศึกษา ไหมใช่การแสดงบนเวที จะมีตู้พระธรรมลายรดน้ำ จากยุคใกล้ๆเครื่องดนตรีอยู่ ซึ่งคนไหนกันที่มีเซ้นส์ก็จะทราบได้ทันทีว่า ห้องเหล่านี้มีพลังงาน บางอย่างอยู่แน่นอน


ซึ่งทุกคนในสถานที่เรียนต่างเข้าใจกันดีอยู่แล้ว ว่าห้องนี้เป็นห้องที่ออกจะน่าขนลุก เป็นอย่างมาก แต่ดูอย่างกับว่าด้วยความดื้อ ในวัยเด็ก ซึ่งในตอนนั้นก็พูดได้ว่าไม่ค่อยได้คิดอะไร เล่นกีฬา จีบผู้หญิง ไปวันๆก็ทำให้เรื่องราวกลุ่มนี้ แปลงเป็นเรื่องขำขันที่ถูกเอามาหลอก สหายหรือมากล่าวเล่าเกินจริง จนถึงไม่ได้คิดอะไรมากไม่น้อยเลยทีเดียวนักนั่นเอง


แต่แล้วเย็นวันหนึ่ง ในตอนใกล้สอบโรงเรียนได้จัดการ ปิดสถานศึกษาไว ก็เลยทำให้การเลิกเรียนไวเลย ทำให้ผมนั้นไปยังห้องประชุมกับเพื่อนพ้องๆเพื่อรอเรียนดนตรีไทย ซึ่งเป็นกิจกรรมเรียนพิเศษ ข้างหลังเลิกเรียน พวกเราได้ทำการไปจับประตูห้องแล้ว พบว่าห้องดนตรีไทยนั้น ล็อกอยู่เลย ทำให้ต้องนั่งรอครูที่บันไดข้างเวทีแม้กระนั้นอยู่ๆก็มีเสียงหนึ่งผมลงขึ้นมาใช่แล้ว เป็นเพลงไทยที่ดังขึ้น ในห้องเสียงระนาดลำขึ้นมาเลย เล่าเรื่องผี

พวกเราทั้งยัง ห้องต่างมองหน้ากัน แล้วก็ความสงสัยก็เกิดขึ้นอยู่ๆหัวหน้าห้องก็ได้พูดว่าห้องล็อคไม่ใช่หรอหรือ คุณครู อยู่ในห้องกันแน่ จึงทำให้หัวหน้าห้องของเรา ได้เดินเข้าไปมองที่ห้องกับเปลี่ยนเป็นว่าห้องดนตรีไทยนั้น ยังล็อคอยู่

ผมก็เลยได้นอนเอาหน้า ไปแนบกับพื้นเพื่อมองลอดใต้ประตูเข้าไป ซึ่งผลออกมาว่าในห้องไม่มีผู้ใดอยู่เลยแต่เพลงโหมโรงของระนาด ก็เป็นเพลงที่ไม่ได้ถูกบันทึกเทปเอาไว้ รวมทั้งเป็นเพลงที่สัมผัสได้ทันทีว่าเป็นการเล่นสดด้วย อุปกรณ์สำหรับเล่นดนตรีวงมโหรีอีกทั้งชุดนั่นเอง

บวกกับบรรยากาศ ในตอนตอนเย็นที่สงัดเงียบของโรงเรียน โดยที่มีกันอยู่ไม่กี่ผู้ที่นั่งอยู่บนเวทีก็ทำให้บรรยากาศนั้น วังเวงแล้วก็เริ่มน่าสะพรึงกลัวขึ้น จึงทำให้นี่เป็นอีกหนึ่งจุดที่สร้างความรู้สึกแปลกๆรวมทั้งสร้างอารมณ์มาลุก ให้กับสหายๆต่างทุกคนเงียบกันหมด แล้วก็ต่างมองหน้ากัน

อยู่ๆเพื่อนสตรี ในห้องเริ่มมีอาการสั่นกลัว และก็ร้องไห้ในทันทีทันใด และผมเชื่อมั่นได้เลยว่ามันต้องมีเรื่องเหนือธรรมชาติเกิดขึ้นอย่างแน่นอน แล้วก็รู้สึกแปลกจากเพลงที่โฮม แล้วก็ได้ยินมันไม่ธรรมดาอย่างยิ่งจริงๆซึ่งผมกล้ารับประกันเลยว่า เพลงที่พวกเราได้ยินนั้น เป็นเพลงสดที่ถูกบรรเลงขึ้น แล้วก็รู้สึกถึงทำนองที่แปลกออกไป โดยที่พวกเราไม่สามารถอธิบายได้ เรื่องผี

แม้กระนั้นด้วยความไวคะนองของผม ที่ดูท่ายังคงขบขัน กับเพื่อนฝูงหญิงที่ร้องไห้อยู่และไม่ได้คิดอะไรล้นหลามนัก และไม่ใช่คนที่กลัวเรื่องอะไรอย่างงี้ หรือ โลกงามมาก นักผมเลยบอกสหายไปว่าไม่เป็นไรหรอกพวกอาจารย์ ในอุปกรณ์สำหรับเล่นดนตรีไทยเขามาอยู่ เป็นเพื่อนเรา เนื่องจากว่าห้องประชุมนั้น ออกจะที่จะเงียบแล้วก็เปลี่ยวมากมายนั่นเอง เล่าเรื่องผี

แม้กระนั้นดูราวกับว่าบรรยากาศจะไม่ได้ดีขึ้นเลย เพื่อนพ้องๆผู้หญิงต่างพากันร้องไห้แล้วก็สั่นกลัว แล้วก็ผมก็นึกในใจว่า เพราะอะไรพวกมันไม่วิ่งออกไป หรือวิ่งหนีไปแต่ว่าด้วยบรรยากาศ ก็อาจจะเข้าใจได้ว่าแขนขาสั่นอาจไม่อาจจะกล้า วิ่งไปไหนได้นั่นเอง ซึ่งผมเองก็เริ่มรู้สึกขนสันหลัง "ลุกวาป" อย่างบอกไม่ถูกด้วยเหมือนกัน 

แม้กระนั้นต่อไป ราวๆ 10 กว่านาคราวหลังจากที่เราได้ยินเพลงอยู่ๆร้อยกรองประตูห้องก็ปลดล็อคขึ้นมา ในทันที ทุกคน ต่างกรีดร้องแล้วก็ด้วยความตระหนกตกใจ และประตูห้องเปิดออกมาทั้งๆที่ปลอดคนอยู่ในห้อง ซึ่งผมหันไปมองก็มองไม่เห็นใครกันแน่อยู่ด้วย สิ่งเดียวกัน หลังจากที่อยู่ๆประตูก็เปิดขึ้นมาเองทุกคน ในห้องต่างพากันวิ่งออกมา โดยที่มิได้นัดพบต่างโหวกเหวกโวยวาย และกรีดกันด้วยความกลัว

ด้วยความที่เป็นวัยแก่นแก้ว และผมเป็นผู้เดียวที่ดูเข้าไป ในห้องก็ไม่ได้มองเห็นอะไรแต่อยู่ๆก็มองเห็นเงาแปลกๆวิ่งเข้าไป ในอุปกรณ์สำหรับเล่นดนตรี ซึ่งผมทราบได้ทันทีว่ามันไม่ใช่เรื่องธรรมดาอย่างแน่แท้ และมันสร้างความขนลุกให้กับผมได้อีกด้วย เรื่องเล่าผี

หลังจากที่มีเสียงกรีด และดังทั้งยังโรงเรียน จนถึงทำให้พวกครูแล้วก็อาจารย์ต่างพากันมาดูว่ากำเนิดอะไรขึ้นและพวกเราก็ได้ กระทำการเล่าราวทั้งผองให้ฟัง จนกระทั่งทำให้อาจารย์ที่สถานที่เรียนนั้น ต่างมองหน้ากันแล้วก็บอกเป็นเสียงเดียวกันว่า ให้ทุกคนใจเย็นๆประเดี๋ยวพรุ่งนี้ พวกเราจะทำบุญทำทานใหญ่กันเลยดีกว่า...

หลังจากนั้นเราก็มิได้ เคยเข้าไปในห้องดนตรีไทยอีกเลย ถ้าหากเรียนดนตรีไทยจริงๆพวกเราจะเอาอุปกรณ์สำหรับเล่นดนตรีมาไว้ที่บนเวที แล้วก็จะไม่เข้าไปในห้องนั้นอีก แม้คุณครูจะใช้ให้ไปเอาของทุกคนต่างมองหน้ากัน และก็ปฏิเสธครูทันทีทันใดหรือรวมถึงการขนย้าย หรือ ขนอุปกรณ์สำหรับเล่นดนตรีไทย กลับเข้าห้องก็ควรต้องไปกันครั้งละหลายคนอีกด้วย 

ต่อจากนั้นเรื่องราวเหล่านี้ ก็เป็นอีกหนึ่งเรื่องที่ ยังคงเล่ากันอยู่และเกิดเรื่องที่บอกเลยว่าไม่อุปทานหมู่อย่างไม่ต้องสงสัย เพราะว่าเพื่อนพ้องกว่า 30 คนในห้องที่นั่งกันอยู่ตรงเวที เพื่อรอเข้าชั้นเรียนดนตรีไทยนั้นต่างได้ยินเสียง เป็นที่เดียวกันนั่นเอง แล้วก็หัวข้อนี้ก็แปลงเป็นเรื่องขนหัวลุกของรุ่นพวกเราเลย ว่าเป็น รุ่น "ผีดนตรีไทย" เรื่องเล่าผี �������เรื่องเล่าผี